Ineens ben ik in tranen.
Voel ik me alleen en maakt de
Uitzichtloosheid me gek
Grijpt de angst me naar de keel.
Op andere momenten ben ik positief
Zie ik wat het ons brengt
Hoe we dit op de een of andere manier nodig hadden.
De wereld die steeds harder draaide,
Het milieu dat schreeuwde om aandacht
Mensen die schreeuwde om rust
En nu lijkt het of de natuur aan de rem heeft getrokken.
Aan de noodrem
Alles komt tot stilstand.
Behalve in de zorg
Daar is de druk enorm
De mensen die we jaren lang onderwaardeerde
Zijn nu onze helden
We klappen voor ze
Nu wordt zichtbaar wat er echt toe doet
GEZONDHEID, SAAMHORIGHEID, LIEFDE EN VERBINDING
De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn
We weten nu hoe kwetsbaar we zijn
Dat niets zeker is in het leven
En hoe dom we zijn geweest om geld, status en schoonheid
Tot het grootste goed te verheffen
De natuur kan eindelijk ademen
De natuur waar wij deel van uit maken
Maar waarvan wij zo vervreemd waren geraakt
Wat zijn we nietig als de natuur van zich laat horen
Tsunami’s orkanen bosbranden, epidemieën
Dan laten we alles vallen en hebben elkaar nog
Naakt en kwetsbaar
Ik haal ook eens diep adem en droog mijn tranen
HET KOMT GOED