30-04-2020 Mijntje - wandelclub55plus

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

30-04-2020 Mijntje

Archief > Maart 2020 > April 2020
Ineens ben ik in tranen.
Voel ik me alleen en maakt de
Uitzichtloosheid me gek
Grijpt de angst me naar de keel.

Op andere momenten ben ik positief
Zie ik wat het ons brengt
Hoe we dit op de een of andere manier nodig hadden.

De wereld die steeds harder draaide,
Het milieu dat schreeuwde om aandacht
Mensen die schreeuwde om rust

En nu lijkt het of de natuur aan de rem heeft getrokken.
Aan de noodrem
Alles komt tot stilstand.

Behalve in de zorg
Daar is de druk enorm
De mensen die we jaren lang onderwaardeerde
Zijn nu onze helden
We klappen voor ze

Nu wordt zichtbaar wat er echt toe doet
GEZONDHEID, SAAMHORIGHEID, LIEFDE EN VERBINDING

De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn
We weten nu hoe kwetsbaar we zijn
Dat niets zeker is in het leven
En hoe dom we zijn geweest om geld, status en schoonheid
Tot het grootste goed te verheffen

De natuur kan eindelijk ademen
De natuur waar wij deel van uit maken
Maar waarvan wij zo vervreemd waren geraakt
Wat zijn we nietig als de natuur van zich laat horen

Tsunami’s orkanen bosbranden, epidemieën
Dan laten we alles vallen en hebben elkaar nog
Naakt en kwetsbaar

Ik haal ook eens diep adem en droog mijn tranen

HET KOMT GOED

 
 
 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu