Beste wandelclubleden.
Ik wil nu eens niet praten over het coranavirus en de gevaren en nadelen ervan. Dat laat ik maar aan de kranten over en de miljoenen artikeltjes op internet. Ook de filmpjes en foto’s over de C-crisis laat ik maar voor wat het is. Nederland is wel creatief als ik die op mijn mail en whats-app zie binnenkomen.
Wat kan zo’n zo’n crisisperiode opleveren en wat kan je ervan leren. Allereerst is er volop tijd om allerlei achterstallige werkzaamheden in huis aan te pakken. Bij was eerst mijn computer aan de beurt. Honderden flimpjes en vele duizenden foto’s heb ik eens netjes verzameld en in mappen gezet. Het lijkt een klein klusje maar vaak leiden de foto’s je terug naar vroege gebeurtenissen. En dat kost tijd, maar is zeker niet nutteloos. Je ziet de veranderingen in de tijd optreden. Gezichten worden ouder en je komt foto’s tegen waarop de personen niet meer bij ons zijn. Het stemt je tot nadenken.
De tweede grote klus was de opruiming van de zolder. We wonen nu bijna 35 jaar in het zelfde huis en al die tijd is onze royale zolder volg geladen met overtollig spul. We vonden dat we het best nog wel eens kon gebruikt, of het spul was redelijk duur in aanschaf en was om die reden naar boven verhuisd. Tja je moet toch vooraf voor je zelf afspreken wanneer iets weg kan of moet. Belangrijk was voor ons het argument; hebben we het het afgelopen jaar nodig gehad. Nou dan gaat het opruimen van een leien dakje, dachten we. Je verzint van alles om het toch maar te bewaren, maar we zijn streng geweest voor ons zelf. Als dan na weken de garage vol met dozen staat, komt de fase van “ wie kunnen we er plezier mee doen “of “kan het worden verkocht.” Een moeizaam traject kan ik verklappen. Verkopen lukt nauwelijks en als je op marktplaats kijkt zit je in zwaar concurrerend markt. Weggeven is de volgende stap; je belt en mailt stad en land af met iets waarvan je denk dat wil hij of zij graag hebben. Dat blijkt ook weer eens misvatting. Het eind van het liedje is dat de kringloper de laatste afnemer gaat worden. Dan gebeurt er nog wat nuttigs mee.
Misschien is mijn verhaaltje herkenbaar. Ik zou het leuk vinden om reactie hierop te mogen ontvangen. Geen facebookduim of zoiets. Een verhaaltje is veel leuker en gebrek aan tijd is nu zeker geen argument.
Jos Diephuis