19 febr - wandelclub55plus

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

19 febr

Archief > febr 2015
Langeafstandsgroep naar Steunpunt Hoeven 19 februari
Volgens de weerberichten krijgen we vanochtend een heerlijke zonnetje en dat is gelijk te merken aan de opkomst. Met enige moeite stelt Jos bij het Steunpunt vast dat er 36 man zijn. Zelfs hartje zomer is dit een geweldige opkomst.
Klokslag negen uur gaan we op stap naar onze koffieadres het KBO Steunpunt in Hoeven, waar Francien voor ons de koffie heeft geregeld. Ondanks de opkomende zon voelt het door de schrale wind behoorlijk fris aan. Er wordt op kop van de groep behoorlijk aan het tempo getrokken, waardoor deze af en toe in stukken breekt. Het waaierrijden, wat de renners van de Tour de France tot in detail beheersen, is niet aan ons besteed. Maar eindelijk lukt het toch om in gesloten formatie bij het Steunpunt aan te komen. In de koffiekamer is het passen en meten voor een ieder om een stoel te vinden. De heerlijke fauteuils worden direct door de heren bezet, waardoor de dames veroordeeld zijn tot wat hardere exemplaren. Zonder morren wordt dit door hen geaccepteerd. Dat heb ik weleens anders meegemaakt.
Tijdens de koffie vertelt Ad Christianen enthousiast over zijn vakantiereizen met de camper door Zuid-Europa en wat zijn plannen voor het komend jaar. Een ding is zeker, zijn ziekte weerhoudt hem er niet van om opstap te gaan met zijn vrouw. En gelijk heeft hij.
Op de terugweg door de polder krijgen we te maken met een aantrekkende wind, met de kraag omhoog, de sjaal om en de pet over de oren is het best uit te houden.
Op de Bosschendijk voor het spoor nemen we afscheid van de groep, die al behoorlijk uitgedund door een flink wat afzwaaiers.
Wat mij betreft was het een heerlijke wandeling en tot de volgende week.
Piet Westerhof

Korteafstandsgroep naar Restaurant de Haard.
Zo de kielen, pruiken en mutsen liggen weer voor een jaar in de kast en het is weer tijd om het normale leven weer op te pakken. Dat deden bij ons ca.31 mensen deze frisse ochtend. De nachtvorst was nog niet helemaal verdwenen, maar het was heerlijk wandelweer. Ik was snel warm. De boerenkool heeft genoeg nachtvorst gehad en er stond nog genoeg om een lekkere stamppot te maken met worst. Met een flinke omweg liepen wij naar Restaurant de Haard. Er waren weer wegen afgesloten. Overal zie je de bedrijvigheid van de rondweg. Overal bergen met zand en gekapte bomen. Er was zelf iemand bezig zijn eigen boompje om te kappen. Met een stelling om de boom was hij deze beetje bij beetje aan het klein maken. Hij had beter de mensen kunnen vragen die overal de bomen aan het kappen waren. Zo gebeurd. Maar ja voor niets gaat de zon op. We hadden twee gastlopertjes erbij, te weten de kleindochters van Henny Scheek. Op een gegeven moment ging het voor de meiden wat te langzaam, naast Frans dus gingen zij alvast wat sneller lopen. Maar achteraf had dat een reden denk ik. Want toen wij bij de Haard arriveerde waren zij lekker op de trampoline aan het springen. Op Oma’s commando, nee Oma heeft niet bij de Commando’s gezeten, kwamen ze weer mee naar binnen voor een lekkere glas warme chocolademelk. Ook waren er zoals gewoonlijk, en altijd gezellig, de mensen gekomen die niet die afstanden meer kunnen lopen, maar voor gezelligheid een bakkie komen doen. We waren echt nog niet uitgekletst toen we de warme Haard weer moesten verlaten. De meiden gingen nog even springen koppeltje duiken op de ijzeren stang. Jeetje waar is de tijd gebleven dat wij dat ook nog deden. Rechtstreeks naar huis. Maar gelukkig we lopen nog en hopen dat ook wel heel lang te kunnen blijven doen. Beterschap zieke mensen en sterkte.
Groetjes Francien




 
 
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu