Korte afstand groep naar de Luijenbergh..
Met 17 mensen gingen wij op pad naar de Bed en Breakfast de Luijenbergh. Negen uur de buien radar geraadpleegt, er was niets onderweg. Aangekomen bij het steunpunt toch nog maar eventjes kijken, en ja hoor 9,45 zou er wat aan komen. Gelukkig waaide het behoorlijk hard, de voorspelde buien waaide weg, en wij ook bijna. Behoorlijk windje tegen, maar dat weerhield ons om toch nog wat vroeger te zijn dan gepland, de vaste kern apart komers zaten er al. Maar nog geen koffie hadden ze. Piet de uitbater zei ik ben wat laat de koffie is nog niet klaar, vermaak de groep maar even met een deuntje te zingen. Nou dat zeg hij niet tegen dovenmans oren. Ik zette in, met we hebben dorst en we hebben niets te drinken, vergeet mij niet, vergeet mij niet..ëtc. Piet voelde zich erg schuldig te voelen. Het is altijd leuk en gezellig daar en meestal tijd te kort om de verhalen af te maken. Maar de koffie en de thee was op, dus tijd op weer huiswaarts te gaan. Ik had Wim Bastiaanssen nog gebeld hoe het met Sientje ging. Voorlopig zit het wandelen er nog niet in. Beterschap voor alle zieken en de jarigen een fijne dag. Op een paar dreig druppels zijn wij deze ochtend droog, maar wel uitgewaaid thuis gekomen. Ik heb nog even in mijn oude foto doos gekeken en vond deze wel leuk bij het oude restaurant Livado 10 jaar geleden, en wat is er dan toch veel veranderd in die 10 jaar. Het nieuwe Livado liep niet, daarna Bas & Lieke wat het ook niet gered heeft, toch een leuke lokatie daar aan de haven, maar de weg er heen kon men blijkbaar niet vind. Wat ik ook leuk vind van die foto’s dat ik gezichten zie die ik mezelf niet meer kan herinneren dat zij mee gelopen hebben. Maar ik ze wel op de foto heb gezet.
Francien